Verhalen en Nieuws

Binnen Neboplus werken we al enige jaren vanuit de visie ‘Zorg voor vrijheid’. In deze visie staat beschreven hoe we de bewegingsvrijheid en keuzevrijheid van mensen met dementie binnen Neboplus willen waarborgen. Daarbij houden we rekening met de balans tussen vrijheid en veiligheid en de balans tussen regie en kwetsbaarheid. We willen graag dat de bewoners die lijden aan dementie zoveel mogelijk vrijheid ervaren en hen alleen ondersteunen en beschermen waar dat nodig is.

Wettelijke regels
Het belang van zorg voor vrijheid wordt ook beschreven in de Wet ‘Zorg en Dwang’ die in 2020 is ingegaan. Deze wet regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie). De Wet zorg en dwang is er dus om vrijheidsbeperking tegen te gaan. Dit betekent dat zorgprofessionals onvrijwillige zorg voor mensen met dementie of een verstandelijke beperking zoveel mogelijk moeten voorkomen. Voorbeelden van onvrijwillige zorg zijn onder andere het geven van medicijnen of voedsel waar de bewoner niet mee instemt, of douchen onder dwang. Ook het inperken van de bewegingsvrijheid valt onder onvrijwillige zorg, bijvoorbeeld als een bewoner wordt vastgezet in een stoel. Een bewoner bij wie sprake is van dementie mag ook niet zomaar worden opgesloten.

Dit alles betekent dat we in Nederland op een andere manier zijn gaan nadenken over wat goede zorg is voor mensen met dementie. Voorheen dachten we dat goede zorg vooral betekende dat iemand met dementie zo veilig mogelijk moest leven, maar tegenwoordig richten we ons dus vooral op het zo vrij mogelijk leven. Wonen op een gesloten afdeling past daar niet bij en daarom gaan ook in steeds meer verpleeghuizen in Nederland ‘de deuren open’ en verdwijnen de gesloten afdelingen.

Hoe doen we dit bij Neboplus
Binnen Neboplus zijn er twee locaties: de locatie Nebo, in Barneveld en de locatie Het Voorthuis, in Voorthuizen.

In Het Voorthuis zijn geen gesloten afdelingen voor mensen met dementie. Overdag zijn de toegangsdeuren van de zorgafdelingen open en kunnen bewoners zich vrij binnen en buiten het gebouw begeven. Veel bewoners kiezen ervoor om op de eigen afdeling te blijven, maar er zijn ook bewoners die gezellig een kopje koffie gaan drinken in de brasserie, of een wandeling maken in de tuin. Als er zorgen zijn om een bewoner, bijvoorbeeld als iemand verdwaalt, dan maken we afspraken hoe we de bewoner daarin kunnen ondersteunen. Daarbij maken we soms ook gebruik van technische mogelijkheden (domotica).

In Nebo wonen bewoners met dementie op de zorgafdelingen en ook in de aanleunwoningen, daarnaast zijn er de KSW-woningen (kleinschalig wonen) waar uitsluitend bewoners wonen met dementie. De bewoners van KSW kunnen met behulp van hun tag de afdeling verlaten, maar dat is best ingewikkeld. Daarom zijn we aan het uitzoeken hoe we de bewegingsvrijheid ook voor onze bewoners op KSW verder kunnen vergroten, bijvoorbeeld door de toegangsdeuren van de afdelingen overdag open te zetten.

Samen zorgen we voor een fijne plek
Het belangrijkste is dat iedereen zich thuis voelt in Neboplus en op een zo fijn mogelijke manier kan wonen en leven. Over Neboplus wordt vaak gezegd dat het voelt als een ‘warme’ plek. Gemeenschapszin, naar elkaar omzien en zorgzaamheid zijn daarbij belangrijke waarden. Daar dragen we allemaal aan bij, de medewerkers en de bewoners. En daar zijn we dankbaar voor en trots op!

Op 1 augustus 2025 start Timon Dijkman als bestuurder bij Neboplus. Met de heer Dijkman krijgen we een bestuurder in huis met ruime ervaring in de ouderenzorg, die zijn hart en ervaring daar ook heeft liggen. 

Timon Dijkman: “Ik heb in de eerste kennismakingen mensen met een groot hart voor de ouderenzorg getroffen en een organisatie die zich ondernemend opstelt. Ik kijk er dan ook naar uit om samen met medewerkers, familie van bewoners, vrijwilligers en samenwerkingspartners van betekenis te zijn voor de bewoners van Neboplus.”

Janneke de Man-van Ginkel, voorzitter Raad van Toezicht, heet Timon hartelijk welkom: “Timon Dijkman brengt waardevolle kennis en ervaring mee om samen met de mensen in de organisatie de missie van Neboplus uit te dragen. We zien uit naar de samenwerking en wensen hem een goede tijd bij Neboplus toe.”

Met de komst van Timon Dijkman, nemen we ook per 1 augustus afscheid van Jacqueline Joppe die er, als betrokken en deskundig interim-bestuurder, voor gezorgd heeft dat de bestuurlijke zaken zonder onderbreking voortgezet werden. Wij bedanken mevrouw Joppe hartelijk voor haar inzet. 

- bewoner aan het woord - 

In beweging blijven en iets om handen hebben, Henk is er duidelijk over. “Als ik stil op een stoel was blijven zitten, was ik er al niet meer geweest.” Hij is ervan overtuigd dat je actief moet blijven, tot je laatste dag toe.

Deze houding zat er al vroeg in. Vroeger, als hij uit school kwam, was het heel gewoon om een handje mee te helpen in de kaashandel van zijn vader. De kazen die lagen te rijpen, moesten regelmatig worden gekeerd. Kaas van de plank, plank schoonvegen en de kaas er weer op. “En, o wee als  je halfbakken werk leverde, dan moest het weer worden overgedaan!” aldus Henk. 

Bij Neboplus kan Henk ook niet stil zitten. Hij heeft alle tuinbanken - zo’n 10 tot 15 stuks - compleet afgeschuurd en weer in de lak gezet. Het was een flinke klus om de hardhouten banken helemaal blank te schuren, maar zo krijg je wel het mooiste resultaat.  Henk werkt ook graag in de tuin en wiedt regelmatig het onkruid tussen de tegels vandaan. 

Volgens Henk ‘kun je er oud mee worden’ als je bezig blijft. Bovendien vindt hij dat je best wat terug mag doen voor alle goede zorgen die je bij Neboplus krijgt. Hij vindt het belangrijk dat mensen niet maar stil in hun stoel blijven zitten, terwijl ze best een bijdrage zouden kunnen leveren zoals aardappels schillen, boontjes afhalen, stofzuigen of met anderen de tuin bijhouden. “Ik kan niet stilzitten. Je moet doen wat je hand vindt om te doen, zei mijn vader altijd", zegt Henk. 

Elke dag zorgen ze ervoor dat iedereen zich welkom en thuis voelt in de huiskamers van Het Voorthuis: de gastvrouwen en één gastheer. Carla Balke is gastvrouw bij afdeling Specht, Roellinda van den Brandhof bij afdeling Koolmees en Erik Kampherbeek is gastheer bij afdeling IJsvogel. Alle drie weten ze het zeker: ze hebben dit werk gekozen om bij te dragen aan het welzijn van de bewoners. Zodat die een fijne tijd hebben in Het Voorthuis. Hun taak om bewoners iedere dag weer een fijne dag te bezorgen, nemen ze heel serieus.

Wat een gastvrouw/-heer doet
Er zijn twee soorten diensten: de een start in de ochtend en de ander om 15 uur. De ochtenddienst begint met het klaarzetten van het ontbijt, zo tussen 7.30 en 8 uur. Soms heeft de avonddienst de avond ervoor al een serveerkar klaargezet, zodat er snel gewerkt kan worden. Bij de bewoners is er veel verschil wat betreft hun zelfredzaamheid. Sommigen helpen mee met het dekken van de tafels, anderen krijgen hulp bij het maken van hun pap of het smeren van een boterham. 

De gastvrouwen en gastheer kennen ‘hun’ bewoners intussen heel goed en ze weten precies wat iedereen kan en wil. Moet het fruit in partjes, of gepureerd en wat vindt hij lekker of wat lust zij niet. 

Een middagdienst start om 15 uur en duurt tot en met het avondeten. Er wordt elke dag vers gekookt in de huiskamers. Sommige bewoners helpen mee met de bereiding van de maaltijd. 

Andere taken
Tussen de maaltijden door hebben alle gastvrouwen en -heren hun eigen specifieke taken. Zo zorgt Carla vaak voor de boodschappen en doet ze een wasje. Roellinda doet soms wat schoonmaakwerk en vindt het fijn om de afdeling gezellig te maken met haar decoraties. Erik doet niet de was, maar hij dweilt af en toe de vloer en helpt bij sommige technische dingen, zoals een tv die het niet doet. Verder helpen ze allemaal met allerlei welzijnsactiviteiten in de huiskamers. 

 “Elke keer als de bewoners blij zijn en een fijne dag hebben gehad, ga ik met een glimlach naar huis.” 

Echt samen werken
Op een natuurlijke manier werken de gastheer en gastvrouwen samen met de verzorgenden en verpleegkundigen op de afdeling. Het is belangrijk dat er over en weer belangrijke informatie wordt uitgewisseld. Soms heeft een bewoner een slechte nacht gehad, of is een ander grieperig. Dan is het fijn als de gastvrouwen en gastheer dat ook weten, zodat ze daar rekening mee kunnen houden. Andersom zijn zij ook vaak de ‘ogen en oren’ voor de zorgmedewerkers. 

Het werk als gastheer en gastvrouw kan soms best pittig zijn. Bewoners vertonen soms onvoorspelbaar gedrag. Dan worden ze plotseling boos of zelfs agressief. Als je dan meer weet over hun achtergrond, kun je hun gedrag beter begrijpen. Alle drie roemen ze de goede sfeer in Het Voorthuis. ‘We hebben topteams!’ zo geven ze aan.