Goede tijden, slechte tijden, we leven met elkaar mee
Diana van Hemel is 35 jaar in dienst bij Neboplus. “Eigenlijk nog een jaar langer", vertelt ze, “want ik ben eerst via het Jeugd Werk Garantieplan bij Nebo begonnen.” Diana kreeg na een jaar een vaste baan aangeboden en ze is nooit meer weggegaan. Een 40-urige werkweek en één dag in de maand vrij. Dat was een willekeurige dag, je kon dat niet zelf kiezen.
Takenpakket huishoudelijke dienst
De Huishoudelijke Dienst had 35 jaar geleden een breder takenpakket dan tegenwoordig. Ze brachten alle maaltijden rond; iedereen at alle maaltijden op de kamer. Wie nog boterhammen kon smeren, kreeg het brood in een trommel, ook voor het ontbijt van de volgende ochtend. De huishouding regelde ook rommelmarkten, versierde het huis rond Kerst en verkochten het fruit dat de groenteboer donderdags langsbracht aan de bewoners.
In het vorige Nebo-gebouw waren de kamers een stuk kleiner. Om te stofzuigen, moesten eerst de stoelen op de gang worden gezet om erbij te kunnen. Om de drie à vier weken kregen de kamers een grote beurt: ramen zemen, deuren afnemen, stof van de plinten en de kast afnemen. Ook werden af en toe meubels in de meubelwas gezet en werd het zilver en koper gepoetst, soms samen met de bewoner.
Elke maandag werden de bedden verschoond. Ook de rest van de week maakten de huishoudelijk medewerkers de bedden op. Eén keer per jaar werden de dekens uitgeklopt en het beddentijk van het matras gehaald en gewassen.
Nieuwbouw Nebo-gebouw
Diana herinnert zich de tijd rond de nieuwbouw van Nebo nog goed. Om ruimte te maken, werden eerst 15 aanleunwoningen gesloopt. De bewoners daarvan woonden in tijdelijke woonvoorzieningen. “Het leek wel een camping” zegt Diana. "Het was een erg leuke tijd, er moest regelmatig geïmproviseerd worden, maar de sfeer was goed en iedereen hielp mee.”
Tegenwoordig werkt Diana als Coördinator Huishouding. Ze maakt de roosters voor de 17 teamleden en regelt alle overige personele zaken voor haar team. Vandaag de dag beperkt het schoonmaken zich tot de basiszaken, zoals het aanrecht, de badkamer en de vloer. Tussen de middag brengen medewerkers nog wel de warme maaltijd rond voor wie niet in het restaurant gaat eten.
Warme herinneringen
Haar beste herinnering aan 35 jaar Neboplus stamt voor Diana uit de beginjaren. Er was toen meer contact met familie en bewoners. Mensen woonden veel langer bij Neboplus, ze zaten vaker in de zitjes op de gangen en maakten makkelijker een praatje. De deuren naar de appartementen stonden gewoon open. Het personeel organiseerde af en toe een ‘Bonte Avond’ voor de bewoners. Dan werden toneelstukjes opgevoerd en liedjes geschreven en gezongen. Alleen de voorbereiding was al hilarisch.
“Soms, als er tijd voor was, gingen we wandelen met de bewoners", vertelt Diana. “Naar de Intratuin, het Schaffelaarse bos of het winkelcentrum. Eén keer werden we overvallen door een plensbui. We hebben geschuild in de Veluwehal. Een bewoner zei naderhand dat ze al lang niet meer zo genoten had; ze vond het heerlijk om weer eens regendruppels op haar huid te voelen.”
Van toen naar nu
De tijd staat niet stil. En hoewel er mooie herinneringen zijn, is het ook fijn dat de huishoudelijke medewerkers geen groene zeep meer hoeven op te kloppen voor een sopje en de bus Vim gaat ook niet meer mee. Ook qua sjouwen is er veel verbeterd. Diana heeft gemerkt dat er in goede en slechte tijden bij Neboplus met elkaar wordt meegeleefd. Dat is gelukkig in al die jaren niet veranderd.
